41 Suwalski Pułk Piechoty im. Marszałka Józefa Piłsudskiego

41 Pułk Piechoty z Suwałk rodowód swój wywodził od 1 Pułku Strzelców Suwalskich formowanego w składzie Dywizji Litewsko-Białoruskiej w roku 1918. W lipcu 1919 przemianowany na 41 Pułk Piechoty. W okresie wojny polsko - bolszewickiej w latach 1919-1920 pułk walczył nad Dźwiną, zdobył Lidę, brał udział w obronie Wilna, w ofensywie na Mińsk, w wyprawie kijowskiej, w sierpniu 1920 bije się pod Nasielskiem. Za zasługi wojenne 1919-20 pułk udekorował orderem Virtuti Militari Marszałek Józef Piłsudski w Mołodecznie 3 grudnia 1920 roku. Wcześniej, w kwietniu 1919 r. J. Piłsudski przyjął szefostwo pułku. Święto pułkowe przypadało 16 kwietnia, w rocznicę zwycięskiej, pierwszej bitwy pod Lidą (1919).
Pokojowy garnizon pułku znajdował się w Suwałkach, w porosyjskich koszarach tzw. "strzeleckich" zlokalizowanych przy wyjeździe z miasta w stronę Augustowa. 41 Suwalski Pułk Piechoty wchodził w skład 29 Grodzieńskiej DP wraz z grodzieńskimi pułkami piechoty nr 76, 81 oraz 29 pal.
12 maja 1935 roku Polska pogrążyła się w żałobie po śmierci Marszałka Józefa Piłsudskiego. Żałoba narodowa trwała tydzień, natomiast tzw. ogólna w wojsku i urzędach aż 6 tygodni. Pierwsza część uroczystości odbyła się w stolicy. 15 maja wieczorem ciało Piłsudskiego - w błękitnym mundurze marszałkowskim, ze wstęgą Virtuti Militari i buławą, którą dostał od żołnierzy w 1920 r. - złożono w srebrnej trumnie wykonanej przez studentów ASP. Potem na lawecie - przy dźwiękach dzwonów i syren - przewieziono z Belwederu Traktem Królewskim do Katedry św. Jana. Wreszcie trumnę przewieziono na Pola Mokotowskie, gdzie czekało 300 tys. osób. Byli wśród nich wysłannicy Francji (marszałek Philippe Petain), Niemiec (Herman Goering) i Wielkiej Brytanii (lord Earl of Cavan). Przed trumną maszerowało 49 generałów z Edwardem Rydzem-Śmigłym na czele i liczne kompanie honorowe wszystkich rodzajów broni. Nad nimi przeleciało 60 myśliwców. Uroczystości żałobne odbywały się w całej Polsce, a uroczystość pogrzebowa w Krakowie, na Wawelu.
Był to czas szczególny dla wszystkich jednostek Wojska Polskiego, gdzie honorowe szefostwo pełnił Marszałek Józef Piłsudski. 26 czerwca 1935 Minister Spraw Wojskowych "w celu uczczenia i utrwalenia pamięci Marszałka Józefa Piłsudskiego w pułkach: 1 szwoleżerów, 41 i 66 piechoty, których Szefem był Zmarły Marszałek oraz dla Korpusu Kadetów Nr 1 , który w tytule swoim nosi Nazwisko Marszałka Piłsudskiego - ustanowił stałą oznakę żałobną."
Oznakę stanowiła czarna obwódka, średnicy 3 mm , złożona z podwójnego czarnego sznura - jedwabnego u oficerów i podoficerów zawodowych, a bawełnianego u szeregowców i kadetów - przyszyta do krawędzi lewego naramiennika kurtki i płaszcza, i noszona stale w służbie i poza służbą do wszystkich rodzajów ubioru wojskowego.

W czasie wojny 1939 tylko I batalion 41 pp walczył w składzie macierzystej 29 DP w składzie Armii "Prusy". Bataliony II i III zostały odłączone od dywizji i skierowane do obrony Warszawy, gdzie broniąc odcinka na Ochocie odparły niemiecki szturm pancerny na stolicę w dniach 9/10 września 1939 roku.